شهروندان بی دفاع در مقابل هنرمندان

هنرمندان ستمگرانی هستند که باچراغ می آیند و در روز روشن عقاید مردم را به تاراج می برند و شهر وندان هیچگونه دفاعی در مقابل نها ندارد شهروند. وقتی بر صندلی سینما تکیه می دهد مغز خود را شسته و در بیرون سینما جای گذاشته است و آماده پذیرش کامل باورهای کارگردان  و حقنه کردن های بازیگر است.