دعوا بر سر هیچ!

    ساعت 18.15 تاریخ 2/12/1399       سید احمد حسینی ماهینی

چند روزی است که همه تلگرام و اینستاگرام و واتساپ پرشده از انتقاد از عملکرد روحانی و تعریف و تمجید از دیگران. البته خود آقای روحانی هم مقصر است فکر می کند قدرت ریاست جمهوری مال خودش است و لذا می خواهد هرچه دل تنگش بگوید. در حالیکه قدرت برای رای مردم است و باید در چارچوب خواست مردم حرکت کند. اینجا روحانی آن حسن فریدون یا حسن روحانی نیست که عقده خالی می کند بلکه رئیس جمهور یک ممکلکت ابر قدرتی است که باید شان خود و جمهورش را نگهدارد. اما از این که بگذریم همه این دعوا ها برای هیچ است.43 سال انقلاب اسلامی نشان داده که خط ولایت فقیه در یک طرف است و تمام جهان در طرف دیگر. همه جهان می خواهند ولایت فقیه را از بین ببرند ولی خداوند نمی گذارد. اصلا هم در تحلیل های سیاسی و قدرت تخیل بشری نمی گنجد که چطور! این یکی از همان جاهایی است که خدا خنده اش می گیرد! همه دنیا دست به دست هم داده اند تا ولایت فقیه را زمین بزنند از لیبرال و وطن فروش و سلطنت طلب و تا بایدن و مکرون و پوتین و .. اما خدا چنان عقل آنها را می دزدد که به (نه به جمهوری اسلامی ) دیس لایک می کنند. و خریت آنها به جایی می رسد که می گویند: کسی اگر یک دقیقه هم مانع رفع تحریم شود خیانتکار است. تجربه چند ساله به ما آموخته بجز رهبری و عشق مردمی به رهبر(ولایت فقیه) بقیه در مقابل صهیونیستها خاضع هستند. و گول زندگی دنیایی بعد از خیانت  را می خوردند. و هرچه مقامشان بالا تر خیانتشان به اسلام و مومنین بیشتر. شما ببینید پاپ با آن عظمت چرا ناگهان تصمیم می گیرد به دیدار آیت الله سیستانی برود؟ و یا الان شیخ الازهر می خواهد این کار را بکند؟ جز اینکه ثلمه ای در علمای دیگر دیده که می خواهد از ان وارد آیت الله سیستانی هم بشود. و او را ترغیب به دوستی با صهیونیست ها بکند؟ زیرا رئیس جمهور و نخست وزیر عراق مانند لیبرال های ایران آماده هستند! 

چه کسی زبان دنیا را بلد است؟

   ساعت 18.15 تاریخ 2/12/1399       سید احمد حسینی ماهینی

هرکسی می تواند ادعا کند: که زبان دنیا را بلد است، ولی باید دید دنیای او کدام است؟ ممکن است دنیای او فقط در تخیلات باشد! و واقعی نباشد لذا همه انسان ها، زبان دنیا را بلد هستند. ممکن است عده ای دنیا را در زبان انگلیسی خلاصه کنند، بگویند ما انگلستان رفتیم و درس انگلیسی خواندیم، از پارچه ها و تولیدات انگلیسی استفاده می کنیم، پس زبان دنیا را بلد هستیم. خوب البته حرف بی ربطی نیست، زیرا که انگلیسی زبان بین المللی است! 

چه کسی زبان دنیا را بلد است؟

   ساعت 18.15 تاریخ 2/12/1399       سید احمد حسینی ماهینی

هرکسی می تواند ادعا کند: که زبان دنیا را بلد است، ولی باید دید دنیای او کدام است؟ ممکن است دنیای او فقط در تخیلات باشد! و واقعی نباشد لذا همه انسان ها، زبان دنیا را بلد هستند. ممکن است عده ای دنیا را در زبان انگلیسی خلاصه کنند، بگویند ما انگلستان رفتیم و درس انگلیسی خواندیم، از پارچه ها و تولیدات انگلیسی استفاده می کنیم، پس زبان دنیا را بلد هستیم. خوب البته حرف بی ربطی نیست، زیرا که انگلیسی زبان بین المللی است! 

با کت و شلوار دیگران داماد شدن!

برجام تا کنون هیچ دستاوردی نداشته اگر چند روزی هم آمار فروش نفت بالا رفت بعدا پولش را ندادند لذا افتخار به رشد 8درصدی روی کاغذ بود. الان هم بهانه اصلی برای همه مسائل شده است. یعنی در واقع دولت برای سوء مدیریت خود دو بهانه دارد: گرانی ها را به گردن دو موضوع می اندازد یکی: چرا اف ای تی اف تصویب نمی شود یکی هم چرا وزارت بازرگانی تاسیس نمی شود و می گوید بازار بی صاحب است. در حالیکه گرانی ها دلیل اصلی اش رانت خواری  کسانی است که تشنه قدرت هستند و برخی مسئولیت ها را رها نمی کنند. حقوق های نجومی به اطرافیان می دهند تا ضمانت بودن خودشان شوند. یک حساب ساده : اگر حقوق یک مدیرکل یا مدیر عامل بانک را (دریافتی خالص) او را در نظر بگیرد برابر است با حقوق صد کارگر یعنی یکماه حقوق انها را ندهند، میتوانند یک کارخانه صد نفری را حقوق بدهند. طبیعی است وقتی حقوق مدیر عامل را می دهند بودجه ای برای کارگران نمی ماند. برای همین مسئولین در اسلام باید زیر خط فقر زندگی کنند تا راه برای فقرا باز شود. در مسافرت پاپ به عراق بخوبی معلوم بود که آیت الله سیستانی یک خانه ساده داشت و هنوز هم گذرنامه ایرانی خود را هر سال تمدید می کند. ولی فقط ماشین پاپ میتوانست یک کارخانه برای هزار کارگر ایجاد کند. به همین دلیل پاپ از اسرائیل حمایت می کند ولی آیت الله سیستانی حمایت نمی کند. یعنی رانت خواری هم ظلم ایجاد می کند و هم فقر. ظالم هم ممکن است آدم خوش قلبی باشد ولی برای دریافت رانت دست به همه کاری می زند. اگر واقعا پاپ وجدان داشت باید به دست آیت الله سیستانی شیعه می شد و روش زندگی ایشان را سرمشق قرار می داد. ولی او هم مثل لیبرال های تمام دنیا، پولی ندار که عروسی کند لذا با کت و شلوار دیگران داماد می شود. لیبرال های ایران هم می گویند: باید با آمریکا مذاکره کرد تا آنها کشور را اداره کنند. طبیعی است وقتی آمریکا آمد، دستورات اسرائیل را اجرا می کند. دسور اسرائیل چیست؟ طبق قانون هفتگانه تورات، همه باید کشته شوند! و فقط دولت اسرائیل باقی بماند. پس اینکه می گویند نباید با آمریکا مذاکره کرد برای همین است : مذاکره با آمریکا یعنی ظلم و جنایت و فقر باهم. پول مردم را غارت کنند، آنها را زندانی کنند و عاقبت هم، همه را بکشند. به همین دلیل امام خمینی فرمود هرچه فریاد دارید بر سر امریکا بکشید! لیبرالها به تازگی گفتند که همه مشکلات زیر سر امریکا است ولی بیشتر از ان می گویند: باید آمریکا به برجام برگردد! ساده اندیش تر آنکه می گویند آمریکا باید تحریم ها را بردارد. در حالیکه میتوانند بدون توجه به آمریکا زندگی کنند. زیرا طبق دستورات اسلامی روزی هر کس دست خداست نه آمریکا. بنابر این هردری را آمریکا ببندد، خداوند در دیگری را باز می کند.امریکا هم نه از روی قدرت که از روی ناتوانی تحریم می کند. زیرا تنها کاری است که از دستش بر می اید. چون در عرصه نظامی که سیلی خورده است و هنوز جای آن سیلی درد می کند و خواب اشفته عین الاسد راحت نمی گذارد. در عرصه سیاسی هم هرچه: برعلیه ایران تبلیغ می کند، مردم دنیا علاقمند تر به ایران می شوند. دلار های نفتی سعودی با کمپانیهای چند ملیتی صهیونیست ها، دائما برعلیه ایران تبلیغ می کنند ولی فقط هزینه است. چنانچه تا کنون 28 تریلیون دلار خرج کرده اند ولی چیز به دست نیاوردند. در عرصه اقتصادی هم کارشان به دزدی دریای رسیده. بنابر این تحریم دو نفر از افراد سپاه، فقط جنبه تبلیغاتی دارد زیرا آنها اصلا چیزی ندارند که آمریکا بخواهد تحریم کند. این تبلیغات هم برای هیچکس تاثیر ندارد فقط لیبرال ها سعی دارند به آن قدرت بدهند. تا شاید بار دیگر رای بیاورند.

دزدی بزرگ قرن پانزده

با آغاز سال نو 1400مردم ایران، سرگرم زندگی روزمره شده! جشن نوروزی را تا دوماه رها نمی کنند. تقریبا تا اول اردیبهشت کسی به سراغ سیاست، اقتصاد و بین الملل نمی رود. فقط به فکر خرید و مهمانی و استراحت هستند. ایرانی ها رسم دارند که یکسال تمام، زحمت می کشند کار می کنند و پس انداز می نمایند، تا در این یکماه فروردین خرج کنند، و لذت ببرند. یکماه اسفند هم فقط خرید است که ذهن مردم را اشغال می کند. هیچ چیز دیگری آنها را از این کار باز نمی دارد. حتی گرانی ها و تورم مایه شادی و افتخار انها برای زندگی لاکچری می شود: که مثلا توانسته اند اتاق را با چه قیمت گزافی، کنار دریا اجاره کنند و یا با چه حوصله ای، سه روز در جاده های شلوغ پرسه بزنند. طبقات مرفه این کار را، دور دور کردن می دانند