کوروش کبیر یک بسیجی بود!
هخامنشیان اگر چه در تاریخ به انحصار عدهای در آمدند و آنها سعی دارند که آنها را فقط پادشاه جلوه دهند؛ ولی بسیاری از کارکردهای آنان سرمشق دموکراسی و حقوق بشر در زمان، عصر فضا، اینترنت و ماهواره است! حقوق بشر و قوانین اساسی کشورها اصولاً بدون منشور داریوش بزرگ و کتیبه کوروش کبیر معنی ندارد.
خداپرستی و گرایش به آزادی و دموکراسی در این کتیبهها نهادینه است و هیچ کس نمیتواند وحدانیت و پرستش خدای یگانه را از این متون حذف کند. از همه مهمتر اینکه این سلسله و برخی از سرداران فداکار آن برای ما ایرانیها تاریخ پرشکوهی به یادگار گذاشتهاند. در زمان آنها همه جهان زیر پرچم ایران بود و همگی در صلح و صفا زندگی میکردند. در مورد کوروش کبیر هم اگر چه عدهای او را مشرک و یا ملیگرا میخوانند ولی او شخصی خداپرست و دوستدار تمام ملیتها بوده است. حتی برخی روایتهای موجود در متون اسلامی اشاره به پیامبر بودن وی دارد که ذوالقرنین را نام دیگر او میدانند و علامه طباطبایی یکی از طرفداران این نظریه است. اگر کوروش همان ذوالقرنین باشد که به احتمال زیاد هست، احترام او نه بر جهانیان واجب است که ایرانیان نیز باید او را همچون زرتشت پیامبر و یا عیسی مسیح و دیگر انبیای الهی دوست بدارند. زیرا ایرانیان در کنار دیگر اقوام در قرآن ذکر شدهاند و همانطور که نصارا و یهود مورد احترام هستند، مجوس نیز به خوبی یاد شده و نباید گذاشت تبلیغات گمراهکننده ثنویگرایان یا ثالثیون! آن را مایملک خودشان بگرداند. اگر چه در دوران قاجار و دوران پهلوی همه داراییهای این مملکت به تاراج رفت و کلیه تاریخ گذشته از ذهن مردم پاک شد، اما مهمانی هر چند کوتاه کتیبه کوروش برای ایرانیان مغتنم است، هر چند که امید است مدعیان حقوق بشر حاضر شوند این مدرک مهم تاریخی ایرانی را برای همیشه به موزههای ایران بسپارند. همه میدانند این تازه یکی از مدارک درخشان ملت ایران در احترام به صلح و آزادی است. چیزی که عجیب است این است که چرا قومی با این همه صلحدوستی، به تروریسم متهم میشود و مردمی با تاریخ 200 ساله پر از جنگ و خونریزی و کشتار، صلحدوست و طرفدار حقوق بشر تعریف میشوند!
حتی صهیونیستها که بزرگترین دشمن ایران هستند، میدانند که یهودیان را کوروش نجات و پناهندگی داد. در عصری که خود یهودیان هفتاد پیامبر را در یک روز کشتند، این کوروش بود که به ده نفر از آنها امان داد که به ایران بیایند. مزارشان در شوش دانیال نبی و یا حیقوق در همدان و پیغمبریه در قزوین و قیدار در زنجان نشان این صلح و دوستی است. برای کوروش تفاوتی بین اقوام تحت سیطرهاش از مادها و پادها، حتی مصری، فلسطینی و اروپایی نبود. هم در زمان آنها بود که پروژه عظیم کانال رود نیل کلید خورد و یا بر اساس روایت، دیوار چین ساخته شد و عجایب دیگر به وجود آمد. لذا باید گفت کوروش یک شاه نبود بلکه یک بسیجی بود. همانطور که رییسجمهور ما خود را رییس نمیداند و یک خدمتگزار میداند و میگوید "طعم ریاست جمهوری را نچشیدم ولی طعم خدمتگزاری خیلی شیرین است"، همو که چفیه بر گردن کوروش میاندازد و او را در مقام واقعی خود تثبیت میکند. زیرا او واقعاً یک بسیجی بیترمز بود!
سیداحمد حسینی ماهینی
منبع: ماهین نیوز
چاپ شده در مناقصه مزایده شماره ۵۰۵