نیروهای احتیاط

برای مبارزه با دشمن، خواب و بیداری معنا ندارد زیرا دشمن آماده است در هر لحظه حمله کند و برای او لحظات خواب‌آلودگی و فراموشی بسیار مناسب‌تر می‌باشد لذا با هر روشی دشمن سعی دارد تا مردم را خواب و یا آن‌ها را خمار و خواب‌آلوده کند.

 روش‌های خواب کردن بسیار زیاد است؛ از خوراندن داروی خواب‌آور تا زیاد خسته کردن‌ آنان. اما مهم‌تر از همه داروهای خواب‌آلودگی است، یعنی حالتی بین بیداری و خواب. چرا که اگر کسی خواب باشد با سر و صدا بیدار می‌شود و اگر موقعیت، خطری باشد خود را برای مبارزه آماده می‌کند ولی شخص خواب‌آلوده ترجیح می‌دهد بخوابد تا بیدار شود. لذا بیش‌ترین سرمایه‌گذاری روی خواب‌آلودگی است. اولین نشان این حرکت‌ها اعتیاد جوانان به مواد مخدر است. در مقابل این ترفندهای دشمن که جای بسیار بحث و مقال دارد، یکی از راه‌های پدافندی همان مقابله با این خواب‌آلودگی می‌باشد که نام آن آمادگی دایم و به قول فرنگی‌ها "استند بای" مردم است. بخشی از مردم که در نیروهای نظامی هستند اغلب نظامی‌گری را یک شغل می‌دانند، مثلاً ساعت 8 صبح به پادگان می‌روند و ساعت 2 بعدازظهر به خانه برگشته یا به شغل دوم خود می‌رسند. به هر حال از کسوت نظامی‌گری خارج شده و به زندگی عادی می‌پردازند. لذا از این بخش بیش‌ترین آسیب‌پذیری‌ها بر آمادگی رزمی وارد می‌شود. بخش دیگری از نظامیان، احساس مسؤولیت بیش‌تری کرده مثلاً مأموریت‌ها را می‌پذیرند یا در ساعات غیر اداری هم به فکر محل کار خود و ترفندهای دشمن می‌باشند که غالب نیروها این‌طورند. بخش سوم، از این دو رده بهتر عمل می‌کنند آن‌ها به نظامی‌گری به عنوان شغل یا وظیفه نگاه نمی‌کنند بلکه آن را تکلیفی الهی و خدایی بر دوش خود می‌دانند. این‌ها در واقع حصون مملکت و قلعه‌های حفظ سرزمین هستند. این احساس لازم نیست فقط در یک فرد نظامی باشد، شخص می‌تواند شغل اول خود را غیر نظامی انتخاب کند ولی شغل دوم یا دغدغه خود را مسایل نظامی و امنیتی قرار دهد. این افراد را نیروهای مردمی می‌گویند. در ارتش نیز نیروهای احتیاط وجود دارد ولی کفایت نمی‌کند. لذا در ایران به فرمان رهبر کبیر انقلاب اسلامی در پنجم آذرماه سازمانی به نام بسیج مستضعفین تأسیس شد که ارتش بیست میلیونی نام گرفت زیرا آن زمان امام (ره) فرمود: "مملکتی که 20 میلیون جوان دارد باید بیست میلیون ارتشی داشته باشد" و این فقط مختص آن دوران نبود. مثلاً رهبر معظم انقلاب اسلامی هم در دیدار هزاران نفر از بسیجیان سراسر کشور، بسیج را رمز پایداری، ماندگاری و عزت ملی دانستند و ضمن توصیه مؤکد به همه رسانه‌ها، فعالان سیاسی و مسؤولان، برای پرهیز از اختلاف‌های جزیی و غیر اصولی تأکید کردند: "امروز اولویت اصلی کشور مقابله با جنگ نرم دشمن که هدف آن ایجاد تردید، اختلاف و بدبینی میان آحاد مردم است و مهم‌ترین راه‌های مقابله با این تهاجم حفظ و تقویت بصیرت، روحیه بسیجی، امید کامل به آینده و مراقبت جدی در تشخیص‌هاست." لذا برخلاف ارتش و سپاه که شخص بیست و پنج یا سی سال خدمت می‌کند و بازنشسته می‌شود و شاید اصلاً دیگر دور و بر شغل نظامی نیاید، بسیجی بودن شغلی دایمی است و پیر و جوان نمی‌شناسد، چرا که امام (ره) فرمود: "بسیجی باید در وسط میدان باشد." لذا اخیراً در نیروی مقاومت به تأسیس واحد پیشکسوتان بسیج اقدام شده است که شامل بسیجیان بالای چهل سال می‌شود. البته از سال‌ها پیش گردانی به نام حبیب ابن مظاهر وجود داشته که پیرمردان جبهه در آن عضو بودند و از سال 1382 رسماً در حوزه 311 تهران از ناحیه شهید محلاتی فعالیت خود را با استعداد 900 نفر آغاز کرد و تمام آن‌ها در دسته‌ها، گروهان‌ و گردان مالک سازماندهی شدند اما تا سال 1389 همان یک گردان بود و بودجه و امکانات مناسبی نداشت. اغلب از بودجه تربیت بدنی کمک‌هایی دریافت می‌کرد اما با معرفی فرمانده جدید پیشکسوتان بسیج به نام حاج‌ محسن این روند وارد مرحله‌ای جدید شد. ایشان با حضور در مسجد ائمه اطهار با ارکان گردان دیدار کردند. در این دیدار یکی از ارکان گفتند که با توجه به این‌که مسؤولیت روابط بین‌الملل را در ستاد آزادگان داشته و در خصوص وجود کهنه سربازان در سراسر جهان تحقیق کرده‌اند، متذکر شدند بسیجی به سن و سال نیست چرا که هر چه مسن‌تر باشد تجربه بیش‌تری دارد. در همین فتنه سبز که توانسته بود جوانان را تا حدی به سوی خود بکشاند، وجود همین پیشکسوتان بود که حیله‌های آنان را نقش بر آب کرد. ایشان پس از شنیدن این سخنان، قول همکاری داده و گفتند قرار است در تمامی نواحی و حوزه‌های بسیج، گردان‌های حبیب تشکیل شود. در جلسه دیگری که فرمانده محترم ناحیه شهید محلاتی دکتر جعفر‌ آبادی، در همان مسجد ائمه اطهار داشت، از اسامی مختلفی چون گردان مالک یا گردان پیشکسوتان، نام گردان حبیب ابن مظاهر را از همه بهتر تشخیص داد و تأکید کرد که باید نام‌های دیگر حذف شوند و سپس به زندگی این قهرمان کربلا پرداخت و از اهمیت این شخص که از آخرین امیدهای امام حسین (ع) در پیوستن به لشکر کربلا بود، سخنانی ایراد کرد. اما ایشان قبول نداشت که هزار نفر عضو یک گردان باشند لذا پیشنهاد یک فراخوان دادند که در هفته دفاع مقدس این فراخوان انجام شد. در ابتدا از حضور پیشکسوتان بسیج در مسجد جعفری پذیرایی شد و به هرکدام از آنان یک چفیه و سربند از سوی حاج محسن ارایه شد. سپس به ستون یک همراه دیگر بسیجیان به سمت بلوار ابوذر حرکت کرده و با ملحق شدن به رودخانه در مسجد علی ابن‌ الحسین حضور یافته و به سخنان سردار همدانی گوش فرا دادند. خبرنگار ویژه پیشکسوتان از این مراسم، عکس و فیلم تهیه و خلاصه سخنان ایشان را در ستون پدافند غیر عامل روزنامه مناقصه‌مزایده درج کرد. با توجه به اهمیت نقش پیشکسوتان، روز مخصوصی از هفته دفاع مقدس به این امر اختصاص یافت. لذا در فرهنگسرای اخلاق در خیابان 17 شهریور از گردان‌های حبیب دعوت به عمل آمد. دکتر جعفرنژاد در این گردهمایی حضور خواهران پیشکسوت را در قالب گردان‌های ام سلمه اعلام کرد و گفت که همان‌طور که در مقابل هر 10 گردان عاشورا، 3 گردان الزهرا وجود دارد، در برابر هر 10 گردان حبیب هم باید 3 گردان ام سلمه وجود داشته باشد. وی سپس به نقش ام سلمه که همانند حبیب از زمان پیامبر تا شهادت امام حسین (ع) در خط مستقیم امامت بود، اشاره کرد. در این جلسه چند کلیپ نیز پخش شد و در انتها از دو پیشکسوت، تجلیل ویژه به عمل آمد و به بقیه اعضای حاضر گردان‌های حبیب و ام سلمه هدایایی اهدا شد.